Odpoczynek w Izerach (7)

Uwielbiam takie maleńkie strumyczki głęboko ukryte w trawie!

Znajomy punkt, do którego dotarłam z całkiem innej strony niż ostatnio.

W tym momencie mocno zwolniłam kroku bo zawsze lepiej iść wolniej, niż potem stać i czekać bezczynnie, a do pociągu już krótka droga, a dużo czasu.

I dlatego mogłam spokojnie przymierzyć się do sfotografowania słonecznych promieni. :)

Wychodzę na drogę.

Odkąd znalazłam się w tym miejscu, za każdym razem jak przejeżdżam pociągiem, przypomina mi się ta wyprawa. Siła wspomnień. :)

Miałam jeszcze chwilę, żeby ułożyć się na łączce (w zimie trasa narciarstwa biegowego) i poleżeć parząc w chmury.

Pożegnalne zdjęcie choinki wśród skał.

Koniec wyprawy!