Śnieżne Kotły zimą (3)

 Dziś seria zdjęć z pierwszego tarasu widokowego przy Kotłach. 

Wszystko inaczej wygląda.

Mój cień na tle Śnieżnych Kotłów. 

Tam gdzieś w dole normalnie widać Śnieżne Stawki. 

Na śniegu cienie balustrad i łańcuchów - widać jak nisko jest słońce, bo cienie bardzo długie, a jest środek dnia. 

Widok na zachodnią ścianę. 

Kotły wydają się płytsze. To przez dużą ilość śniegu oczywiście. 

Normalnie jak K2. Tylko się wspinać. ;) 

Śnieżne Kotły zimą (2)

 Uwaga, dziś duuuużo śniegu. :) 

Popatrzcie jaki piękny śnieżny nawis. 

Zbocza Śnieżnych Kotłów. 

Wielki Szyszak cały zasypany. Ale pomnik widać, pewnie dlatego, że tam zawsze wieje, to odsłania. 

Maleńki człowiek w wielkiej naturze. 

Urwisko. 

Odnowiony dach na przekaźniku aż bije po oczach czerwienią. 

Idziemy zaglądać w Kotły! 

Śnieżne Kotły zimą (1)

 Ostatnio zimowo szliśmy od Szrenicy do Śnieżnych Kotłów. 

Dziś pokażę Wam ciąg dalszy tamtej wyprawy, bo ja w końcu doszłam do Kotłów!!! 

Jestem już w miejscu, gdzie do czerwonego dołącza żółty szlak od schroniska Pod Łabskim Szczytem. Zimą ścieżki nie widać.

No to siup i będę pod przekaźnikiem. :) 

Te tyczki ze śniegiem są niesamowite. No popatrzcie na tą kulę na szczycie.  Nikt jej tam raczej nie zatknął, sama się tak ułożyła. 

Aaaaa, aaaaa, wiiiidzę Śnieżne Kotły!!!! ;) 

O -o ! Tu trzeba uważać! 

No dobra. I teraz będziecie się śmiać. ;p 

Stoję oto, wchłaniam piękno i nagle sobie tak myślę : "Co się stało z tymi słupkami z łańcuchami, dlaczego one są tak nisko?" 

Zajęło mi chwilę uświadomienie sobie, że jest po prostu tyle śniegu, że zamiast półtora metra, widać ich parę centymetrów. 

No cóż, zimą w górach byłam poprzednio 15 lat wcześniej mniej więcej, i na nartach, nie chodziłam po górach, wszystko jest dla mnie zaskakujące. Fajnie cos nowego przeżywać. :) 

Strumyczek

Dziś woda w ruchu. 

 Miło popatrzeć i posłuchać, prawda? 

To jeden z dopływów Mumlavy. 

Liberec (8)

 Powrót na dworzec ciut inną trasą. 

Biały dom. ;) 

Pogodynka w słupie. 

Tablica o tramwajach. 

Ładny odcień czerwieni. 

A ten taki wąski. I fajne schodki ma. 

I ostatni, zza płota, wśród zarośli. 

Podoba mi się Liberec. :) 

Liberec (7)

 Powoli zaczynam wracać na dworzec, na pociąg powrotny. 

Kolejny ładny budynek. 

Uliczna rzeźba. 

A ten budynek jakiś taki świetlisty wręcz. 

Na szczycie ma rzeźbę. 

A przed wejściem - słup. Nie jestem pewna przeznaczenia. 

Ze słońcem na dachu. 

Trochę nowocześniejszy. 

Liberec (6)

 Chodzimy po centrum Liberca.

Ładna lampa. 

Neptun od frontu. 

Ratusz. 

Praga w Libercu. 

Jeden narożnik rynku. 

Na Rynku stoi rzeźba, krąg żelaznych ludzi, można się przyłączyć, stanąć wśród nich i zrobić sobie zdjęcie. Wielu turystów tal robi. 

Fontanna z wodą pitną. 

Liberec (5)

 Jeszcze chwilę na szczycie i ruszamy w dół.

Tablica poświęcona historycznym wydarzeniom z sierpnia 1968 roku, kiedy to Vaclav Havel i Jan Triska dokonali ostatniej wolnej transmisji telewizyjnej przed rozpoczęciem rosyjskiej okupacji, z tego właśnie budynku. 

Anteny z drugiej strony. 

Drogowskaz. Oraz wysokość, na której jesteśmy. 

Jeszcze obelisk i jedziemy w dół, bo centrum czeka. 

Centrum Liberca jest naprawdę ładne. I czyste. 

Jest i Neptun. A może to nie Neptun? Ale ma trójząb i woda z niego sika. ;p 

Ładna zabudowa. 

Liberec (4)

 Chodzimy dziś po szczycie góry Jested. 

Widok na przedmieścia Liberca. 

Liberec oraz zestaw anten, w końcu tu jest przekaźnik telewizyjny. 

Spod dachu. 

Ludzie odpoczywają. 

Drogą dookoła. 

Troszkę mi się zamazało i pan mi wbiegł. Ogólnie - nie tak miało być. ;p 

I jeszcze jeden widok na lasy po drugiej stronie, teraz z wyższego piętra.