Liberec (1)

W zeszłym roku (2019) pierwszy raz wybrałam się do Liberca. Bez większych planów, w zasadzie miała to być tylko przejażdżka pociągiem. Na dworcu jak kupowałam bilet, to miły Pan Kasjer powiedział mi, że ten bilet uprawnia mnie też do przejazdu tramwajem numer 3 pod górę Jested. No to stwierdziłam, że jakiś punkt do zobaczenia też mam. 

Wyszłam z dworca i zobaczyłam ten własnie widok powyżej. Całkiem ładnie, prawda?
Znalazłam tramwaj numer trzy i pojechałam w przeciwną stronę. ;p Że to była przeciwna strona zdałam sobie sprawę bardzo szybko, bo po jednym przystanku wjechał na krańcówkę. ;p

Ale potem już pojechałam dobrze. Całe szczęście, że nie ruszyłam pieszo, tak jak to miałam w zamiarze, bo było daleko, pod górkę i takimi kanałami, że w życiu bym nie trafiła, ani na azymut, ani jak w "Nie lubię poniedziałku". ;p Ale w końcu dojechałam, podeszłam kawałek do parku i patrzyłam na Liberec z góry. Całkiem duże miasto.

A potem moim oczom ukazała się GÓRA...

Dopiero wtedy zdałam sobie sprawę, że przyjechałam do tego czegoś, co mi się błyszczy na horyzoncie przy dobrej widoczności ze Szrenicy. To ta iglica na czubku.

Wjeżdża się takimi wagonikami.

Ustawiłam się w kolejce, odstałam swoje i zonk - za głęboko w Czechach najwyraźniej, bo polskimi pieniędzmi się nie da. I wtedy się okazało, że karty kredytowej nie wzięłam... Nie chcecie wiedzieć jakie słowa padały z mych ust....

No cóż, postałam popatrzyłam jak jadą...

I postanowiłam wejść chociaż kawałek, żeby wyładować złość. ;)