Nazywa się Kochanówka.
A to stały rezydent. :)
Ja tradycyjnie konsumuję zupę pomidorową i pierogi, ale bardzo dużo osób bierze gofry i mówią, że są bardzo dobre.
Pora ruszyć pod górę.
Jeszcze chwilę idzie się w towarzystwie potoku Szklarka.
A potem trzeba ruszyć pod górę gdzie czeka Stara Chata Walońska.
Ale to już następnym razem.
Ja najczęściej idę od drugiej strony. Jakoś zawsze się tak składa.
OdpowiedzUsuńA ja przeróżnie, ale najczęsciej chyba wykorzystuję zielony szlak dołem.
UsuńTak dawno tam byłam.
OdpowiedzUsuńBardzo się cieszę, że mi tamte czasy przypomniałaś...
Dziękuję Ci .
Pamiętam to schronisko :)
OdpowiedzUsuń:)
UsuńW Kochanowce nie bylam :) Uwielbioam wodopad szklarki :)
OdpowiedzUsuńMyslałam, że każdy tam zagląda przy okazji. ;)
UsuńPrzepiękne widoki!
OdpowiedzUsuńdreamerworldfototravel.blogspot.com
:)
Usuńi widoki zachęcają i nazwa
OdpowiedzUsuń:)
UsuńCudny kociak ♥
OdpowiedzUsuńŚpioszek :)
UsuńAle cudownie. Pokrzepiłaś mą duszę tymi widokami.Ja niestety jeszcze nie byłam w górach i bardzo boleje nad tym. Czerwiec mi się wlecze jak nie wiem. Kotek boski.
OdpowiedzUsuńJa odliczam już dni do wyjazdu. :)
UsuńJak ja bym chciała sobie postać nad takim wodospadem, pomyśleć, porobuć zdjęcia... cudnie!
OdpowiedzUsuńKto by nie chciał :)
UsuńKusi mnie myśl o wynajęciu z Małżonką tego dwuosobowego pokoju z widokiem na Szklarkę choć na jeden dzień. Problem w tym, że mnie tyle innych miejsc w Sudetach kusi, że nie wiem co wybrać. W dodatku nie mam z tego powodu wyrzutów sumienia i cieszy mnie, że mam taki wybór ;-)
OdpowiedzUsuńNo ale na jeden dzień? To te inne miejca poczekaja po prostu. A obudzic się słysząc Szklarkę - bezcenne. :)
UsuńPrzepiękne jest to pierwsze zdjęcie i uroczy kociak :D
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
:)
UsuńOj, a czemuż żadnego zdjęcia wnętrza "Kochanówki"? Jest tam całkiem ładnie i stylowo. No chyba, że przez dwa lata coś się zmieniło?
OdpowiedzUsuńNo własnie nic się nie zmieniło, a poprzednio pokazywała wnętrze. ;)
Usuń