Dziś kilka ujęć z ostatniego kawałka Borówczanych Skał.
Tak, przyznaję się, wlazłam na tyły, żeby sprawdzić, czy nie da się na niego wejść. Rozsądek zwyciężył. Nie łazi się po skałach jak się jest tam samemu. I poza szlakiem.
Sam czubek.
sobota, 11 czerwca 2022
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Me encanta la primera foto te mando un beso.
OdpowiedzUsuńGracias. Me encanta tambien. :)
Usuńwspięłabym się tam:)
OdpowiedzUsuńTo już bardziej zaawansowana wspinaczka byłaby. :)
UsuńNie jestem pewna czy byłam w tych okolicach.
OdpowiedzUsuńW okolicach to na pewno, jesli byłas w Zachodnich Karkonoszach. Borówczane Skaly widac zewsząd, nawet z dworca kolejowego. Tylko mogłas nie być na samych Skałach, bo są poza szlakami.
UsuńKompozycja naturalnie piękna
OdpowiedzUsuńPrzepiękny klimat. Chciałabym się tam znaleźć.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i zapraszam do obejrzenia mojego nowego obrazu!^^
:)
UsuńSkały, skałki i słońce.
OdpowiedzUsuń:D
Usuń