Idziemy w Izery! (20)

Ranek następnego dnia przywitał mnie gęstą mgłą.

Było zimno, a zanim zjadłam śniadanie zaczęło padać. Lać jak z cebra właściwie, bo jakby tylko padało, to by mnie nie wystraszyło. A tak spędziłam całe przedpołudnie w schronisku.
Koło obiadu się przejaśniło, więc natychmiast wyruszyłam w drogę. Na czerwony szlak.

Jak widać, nawet słońce się przebiło, choć z drzew nadal woda leciała, a pod nogami było raczej błotko. ;)

I mgła rozwiała, więc nawet zobaczyłam Świeradów w dole. :)