Spod górnej stacji wyciągu na Szrenicę ruszyłam zielonym szlakiem w stronę Hali Szrenickiej, po prawo mijając Końskie Łby.
Skałki są z granitu, a ukształtowały się tak poprzez wielokrotne zamarzanie i rozmarzanie wody w szczelinach. Najbardziej ten środkowy głaz przypomina głowę konia. Z dołu, ze Szklarskiej, często nie widać samego schroniska na szczycie Szrenicy, ale widać COŚ, i to coś to są własnie Końskie Łby.
Według jednej z karkonoskich legend, są to konie rycerzy rozbójników, którzy za swoje czyny zostali zamienieni w skałki i rozrzuceni po całych Karkonoszach. Ale chyba nie wszyscy w takim razie jeździli na koniach, bo są też przecież Krucze Skałki i Sowie Skały (flota powietrzna? ;p), Niedźwiadek (taki sprzęt ciężki bojowy? ;p) albo Grzybek (na gazy bojowe? ;p)
Nie można podejść bliżej - i dobrze, ludziska "zagłaskaliby" koniki. ;)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz