Na zachód (1)

Nowa wyprawa! Idziemy na zachód.

Wjazd wyciągiem i rzut oka na schronisko na Szrenicy to pierwszy krok.

I już skręt na zachód. Ta wystająca skała to jeden z Końskich Łbów.

Na horyzoncie Izerskie Garby i Kopalnia Stanisław.

Dziura kamieniołomu, ostatnie zabudowania Szklarskiej i schronisko na Wysokim Kamieniu w oddali na górze.

Idziemy zielonym szlakiem. Centralnie widać jeden z etapów wędrówki : Owcze Skały.

Bardzo lubię stanąć w tym miejscu. Pięknie widać schronisko na Hali Szrenickiej, a po lewo, ukryte z lekka za drzewami - nieczynne schronisko Kamieńczyk.

Jeszcze jedno ujęcie pagórków, górek, lasów, skałek i Kopalni.

Taki krótki odcinek, a tyle różnych rzeczy się widzi. A to już schronisko na Hali Szrenickiej. Dym z komina jeszcze nie leci, za wcześnie na gotowanie obiadu najwyraźniej. ;)

Wodospad, miasto i góra (9)

Dwa lata temu odkryłam na Certowej Horze vyhlidkę, czyli punkt widokowy.

Niepozorny drogowskaz na maleńkiej tabliczce z lewej strony wyciągu prowadzi nas ścieżką do drewnianej platformy.

A stamtąd widok na Harrachov i okolice.

Oczywiście z wyciągu też coś widać, ale wyciąg ma to do siebie, że się rusza. ;)

I kable wystają. ;)

Ale coś w nim jest takiego, że mimo niesprzyjających warunków i tak strzelam zdjęcia. ;)

A to źródełko Jana Nepomucena . Woda pyszna. Nie powinnam jej wprawdzie pić, bo powoduje pobudzenie szpiku, a mój i tak już szaleje sam w sobie. Ale spróbować musiałam przecież! ;)

I koniec wycieczki. Kilka kilometrów spaceru na dworzec kolejowy (w większości miłym leśnym terenem) i powrót pociągiem do Szklarskiej.

Wodospad, miasto i góra (8)

Dziś podziwiamy widoki z Certovej Hory.

Lasy do głaskania.

Cień chmurki.

Widok na jedną z tras narciarskich.

Spacer po lesie.

Jakoś ostatnio zawsze docieram na górę dość późno i nie mam czasu po prostu poleżeć w trawie. Następnym razem muszę o to zadbać. ;)

Wodospad, miasto i góra (7)

Uwaga wszyscy z lekiem wysokości! Trzymajcie się krzesła, bo dziś wjeżdżamy na górę!

Jesteśmy u podnóża Certowej Hory. Będziemy wjeżdżać tam na górę gdzie przecinka.

Oto wyciąg. Czteroosobowe kanapy, miękkie i wygodne. I zawsze jak wsiadam, to sobie łydkę przytrzasnę. ;)

Jedziemy! :)

Zbliżamy się do skoczni.

Budka komentatorów.

Rozbieg.

I już jesteśmy na górze. :)

Wodospad, miasto i góra (6)

Był wodospad, pora na miasto.

 Zaraz przy końcu (albo początku) trasy prowadzącej do Wodospadu Mumlavy znajduje się Muzeum Leśnictwa i Łowiectwa "Sindelka". W Harrachovie jest jeszcze Muzeum Górnictwa i Muzeum Szkła.

Potem można zrobić zakupy w sklepie z pamiątkami i wchodzimy do właściwego miasta, gdzie pierwszą rzeczą, która rzuca nam się w oczy jest oczywiście skocznia. Średnia, mała, a w tle wielka.

Pora coś zjeść! Polecam restaurację "Pod Jasanem".

Miła obsługa mówiąca po polsku, można zapłacić w złotówkach, spokojny wystrój i ....

 Pyszne jedzenie. :) Knedle z jagodami i bitą śmietaną. Niebo w gębie. Zupa czosnkowa też bardzo dobra. :)

A potem spacer po Harrachovie, żeby spalić te kalorie. ;)

Wodospad, miasto i góra (5)

Jeszcze rzut oka na Mumlavsky Vodopad.

W poziomie...

I w pionie.

I znów w poziomie.

Zza drzewa.

Z mostku.

I z bliska.
Dobrze, że mi telefonu nie zalało. ;)

Mostek, a wodospad w tle.

A pod nogami woda i śliskie kamienie, latami wygładzane przez Mumlavę

Wodospad, miasto i góra (4)

Płaskie skały nad Mumlavą zachęcają do posiedzenia nad wodą.

To największe Czarcie Oko. Co roku obserwuję, że zwiększa się liczba osób, które decydują się na kąpiel w nim. Nie jestem przekonana, czy to jest mądre, choć na pewno atrakcyjne. Pomyślcie jaką siłę ma ta woda, że wyżłobiła taka nieckę, głęboka na parę metrów i ciągle się w niej obraca. Ludzie ponadto wskakują do Oka, bo nie bardzo jest tam jak po prostu wejść. Plus temperatura wody jest niska, co w gorący dzień stanowi dodatkowe zagrożenie.

Natomiast w takich płytszych miejscach ja bez strachu się nurzam. :)
Trzeba też uważać, bo skały są bardzo śliskie. Kiedyś przy mnie tata z dzieckiem na plecach się wywrócił. Dobrze, że dziecka nie zabił....

A do tego Oka ludzie zjeżdżają po skałach jak w naturalnej zjeżdżalni. Też mam pewne wątpliwości, choć jest to jeszcze większa atrakcja niż sama kąpiel...

A tu już zbliżamy się do wodospadu. Ludzie w dole oglądają go pod górkę. :)

                          

I rusza Mumlava w dół.

Piękne ma srebrne włosy.

Tu już nikt nie próbuje na szczęście zjeżdżać. Popatrzcie na te ostre krawędzie pod wodą.

Piękny jest! :)

Wodospad, miasto i góra (3)

Idziemy dalej wzdłuż Mumlavy.

Podziwiamy kolejne Czarcie Oczy.

Głazy w wodzie.

Mini wodospady.

Złoty kolor.

Większe wodospady.

Zielone zarośla na brzegach.

Płaskie skały.

Idzie się głównie cieniem, więc słońce nie pali. Ale są prześwity dla tych, co lubią upał. ;)