Karkonosze moja miłość: Pod Łabskim

środa, 31 maja 2017

Lubię moment, kiedy gdzieś zza zakrętu wyłania się schronisko Pod Łabskim Szczytem.

Tu na pierwszym planie Łabski Kocioł.
Wracam z odpoczynku przy stawach w Śnieżnych Kotłach.

Pełna jestem was, moje góry

Oczy mam pełne widoków

Tych dużych

Jak Szrenica wyglądająca zza mgły

Tych małych

Jak kropla rosy spływająca po liściu borówki

Uszy mam pełne dźwięków

Tych głośnych

Jak piorun huczący pod Łabskim Szczytem

Tych cichych

Jak zięba śpiewająca wśród buczyny

Usta mam pełne smaków

Cierpkich

Jak ledwo dojrzale jagody

Słodkich

Jak woda ze źródła

Ręce mam pełne dotyku

Szorstkiego

Jak kora młodej brzozy

Miękkiego

Jak sierść bernardyna

Nozdrza mam pełne zapachów

Ostrych

Jak dym z komina górskiej chaty

Łagodnych

Jak kasztanowce o świcie

Serce mam pełne gór